Paul Jeremy: grudnia 2013

Wiem, że Płynące Wieżowce przepłynęły już przesz wszystkie media i zdążyły wywrócić się do góry brzuchem, ale traf chciał – że obejrzałem je dopiero wczoraj. Przyznam, że nie spodziewałem się fajerwerków - i słusznie. Jeśli idę do kina i jedyne co wiem to, to że zobaczę „film o gejach”, to powinienem się nad tym głębiej zastanowić. Wiem, że homoseksualiści mają ciężko w Polsce, borykają się z brakiem akceptacji i często niechęcią ze strony społeczeństwa – i taki chyba morał płynie z tego filmu: „Jest chujowo, więc lepiej sobie odpuśćmy i wyjebane.” Celowo użyłem przekleństw, bo one również pojawiały się w tym filmie dość często – o ile nie mam nic przeciwko, gdy służą podkreśleniu emocji, pokazaniu dynamiki akcji, cokolwiek, ale kiedy słyszę je ni stąd, ni zowąd w najróżniejszych momentach – to film zaczyna mi się jawić jako trochę „na siłę”. I to jest właśnie mój główny zarzut, „Płynące Wieżowce” były przede wszystkim nieprawdziwe. Brakowało mi chemii, pożądania i jakiś głębszych uczuć między głównymi męskimi postaciami. Więcej emocji dostarczyła mi relacja jednego z bohaterów z jego matką! Właśnie, o ile role męskie średnio się sprawdziły, to moim zdaniem te kobiece były bardzo dobre! Marta Nieradkiewicz i Katarzyna Herman pokazały klasę!

Jako osoba głęboko wierząca we wszelką równość, sam nie uważam homoseksualizmu za coś nadzwyczajnego, więc nie może on funkcjonować jako atut. Orientacja seksualna nie jest dla mnie kryterium przy ocenie człowieka, dlatego nie może być też kryterium przy ocenie filmu! Myślę, że jako Polacy potrzebujemy odrobinę zmiany mentalności, bo powinno się produkować filmy o miłości, wojnie, kosmosie – czy co kto tam lubi, a nie o orientacji seksualnej. Wychodząc z kina, chciałbym czuć jakąś wartościową myśl kołaczącą w mojej głowie, a nie rozkładać na czynniki pierwsze beznadziejność mniejszości seksualnej. Bo możecie być homo-, hetero- bi-, a- - i powinno to być bez znaczenia – tacy już jesteście, ludzie muszą to przełknąć i zaakceptować.

PS Jeśli chodzi o wątek homoseksualny, to zdecydowanie bardziej polecam filmy Xaviera Dolana, bo to kino na naprawdę światowym poziomie!